مشارکت سازمان‌های مردم ‌نهاد در فرآیند دادرسی کیفری به ‌منزلۀ سرمایۀ اجتماعی

امروزه میزان مشارکت سازمان­های مردم نهاد در اداره امور کشور یکی از شاخص­های توسعه­ یافتگی است و حضور سازمان­های مردم نهاد در جامعه از نظر دانش مدیریت، سرمایه اجتماعی به شمار می­رود و از نظر علم سیاست جنایی نشانه حاکمیت سیاست جنایی مشارکتی است. ازین‌رو مادة 66 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، به سازمان­های مردم نهادی که اساسنامه آن­ها جنبه حمایتی دارند اجازه مداخله در فرایند کیفری داده است. آنچه اینجا مطرح می‏شود این است که از یک سو سمن‏ها چگونه می‏توانند در فرایند دادرسی کیفری نقش‌آفرینی کنند و سرمایة اجتماعی خویش را در این مسیر به کار گیرند و از سوی دیگر چه راهکارهایی وجود دارد تا از آن طریق بتوان باعث تقویت سرمایة اجتماعی سمن‏ها در فرایند دادرسی کیفری شد؟ هدف این نوشتار از یک سو شناخت نقش سمن‏ها در فرایند کیفری و از سوی دیگر ارائة راهکارهای تقویت نقش این سازمان­ها در فرایند کیفری است. حمایت از بزه‌دیدگان، آگاه‌سازی آنان از حقوق خویش، معاضدت‏های حقوقی، از جمله نقش‌های سمن‏هاست که می‌توان با گسترش دامنة اختیارات سمن‏ها، افزایش میزان اعتماد مردم به سمن‏ها، و غیره باعث افزایش قدرت سمن‏ها به‌‌مثابة یک سرمایة اجتماعی در فرایند کیفری شد.